Бір бала
|
Терезеден көзім далаға түсіп еді- сол бір кішкентай бала өзінен сәл кіші домбырасын иығына асып,жай басып келе жатыр екен.Күндегі көрініс. Осы уақытта сол бала домбырасын иығына асып келе жатады. Аяғын жай ғана басып.Тоқтай қалып жол бойында өсіп тұрған ағаштың жапырағын ұстап,сосын мұрнына тақап иіскеп көрді.Күз кезіндегі теректің шайыр иісі.Ол иісті мен де ұнатамын.Күнде осы көріністі көрген сайын дайындап жатқан түскі асымды қоя сала , сол баланың жанына барып,тілдескім келеді.Мен оны танымасам да ол маған жақын адамдай.Екеуіміздің бір жақындығымыз бар секілді.Күнде домбыра сабағына барады.Мен де сазды ұнатамын.Саз мектебіне мен де барғам. Тек фортепиано сыныбына.Анамның сұрауы бойынша. Әрі үйге сол қиындау кезеңге қарамастан пианино алынды.Қиындау демей қайтейін.Әкем мен анамның жалақысын қосқанда үйге айына 160 сом табыс келеді екен.Бір үйдегі алты жан сол табыспен бақытты күн кештік.Әкем марқұм ән айтатын. Оның орындаған «Сұршақызы» әлі құлағымда.Анам домбыра тартатын.Қателеспесем 1957 жылы Қазақ Советтік Социалистік Республикасының Москва қаласында өткен өнер он күндігінде Гурьев облысының 500 адамнан тұратын ұлт аспаптық оркестрінің құрамында болған.Тіпті жеке ән орындаған.Алғыс хаттары әлі сақтаулы.Соның әсері ме домбыра шертетін болдым. Бала кезімнен «Қолына домбыра ұстаған адамнан жамандық күтпе» деген сөз есімде қалыпты.Кімнен естігенім жадымда жоқ. Бірақ өзіме домбыраға,әнге жақындығы бар адамдар ұнайды.Домбыра ұстамаған адам ұлттық болмысымызды түсінбейтіндей көремін.Бірін айтып біріне кеттім-ау.Анам пианино алдырды үйге.Қарызға.Пианино жаңа емес ,қазіргі тілмен айтқанда «б/у».Сосын ақшасын бөліп-бөліп төледі.Бір жыл бойы.Жарықтық әзілдеп «Менің алиментім»дейтін.Қарапайым үйіміздің сәні де, мақтанышы да сол пианино болды. Анамның көңілін қимай пианино үйренуге тура келді.Ал көңілім домбыраны ұнататын.Бірақ біз ата-ана тілегі бірінші орында тұрған ұрпақ едік.
Анада күн қатты жел болды. Домбыра баланы қайта-қайта кері жұлқып,жүргізбеді.Бұл сонда да алға баса берді.Бүгін күн жаңбырлы. Сонда да бала көңілді келеді. Ол мұрнына жапырақты тақаған кезде үйде,терезеден қарап тұрған менің мұрныма теректің әдемі иісі келді.
Кім біледі,бұл бала тағы бір Нұрғисамыз болар маңдайымызға біткен.
|
|
|
